Mahaia La SINFONIA de los ARBOLES mahaia diseinuan poesiaren bilaketa da... Baso bat lurretik ikusita zerurantz desagertzen diren zutabeak bezalakoa da. Ezin ditugu goitik ikusi; basoak txoritik begiratuta alfonbra leun baten antza du. Bertikaltasuna horizontaltasun bilakatzen da eta oraindik ere bere bikoiztasunean batua izaten jarraitzen du. Era berean, la SINFONIA de los ARBOLES mahaiak zuhaitzen adarrak ekartzen ditu gogora, grabitatearen indarrari aurre egiten dion oholtza sotil baten oinarri egonkorra osatzen dutenak. Han-hemenka bakarrik eguzki izpiak dir-dir egiten dute zuhaitzen adarretatik.